Gabriela Zapolska – polska aktorka, dramatopisarka, powieściopisarka, publicystka, krytyczka teatralna i artystyczna.
Wywoływała skandale zarówno życiem prywatnym, jak i kontrowersyjną twórczością, demaskującą społeczną hipokryzję. Urodziła się jako Maria Gabriela Stefania Korwin-Piotrowska. Dość wcześnie wyszła za mąż, jednak nie było to udane małżeństwo. Po rozstaniu z pierwszym mężem pozostała jej obsesyjna niechęć, a nawet wrogość do mężczyzn, w których widziała źródło wszelkich nieszczęść, jakie mogą spotkać kobiety.
Chciała zostać aktorką. Grała w wielu wędrownych zespołach, ale również w teatrze warszawskim i krakowskim, gdzie przyjęła pseudonim Gabriela Zapolska. Aby szlifować swoje aktorskie umiejętności wyjechała do Paryża. Nie zdobyła wielkiego uznania na scenie, ale wyróżniała się nowoczesnym podejściem i pracowitością. Po powrocie do kraju, zakończywszy karierę aktorską, założyła w Krakowie szkołę dramatyczną.
Jako pisarka zadebiutowała w 1883 roku, tworzyła zarówno ambitne dzieła, jak i teksty komercyjne, poruszające realia społeczne, w tym kontrowersyjne tematy jak prostytucja. Jej największym sukcesem okazał się dramat “Moralność pani Dulskiej” (1906), rzucający światło na toksyczną rodzinę mieszczańską.
Gabriela Zapolska była niezależną kobietą, choć sprzeciwiała się feministkom. Mimo kontrowersji, stała się obrończynią niezależności kobiet, choć jednocześnie krytykowała ich wady. Żyła i tworzyła według własnych reguł, nie zważając na obowiązujące konwenanse.
