Seweryn Nowicki urodził się on 14 lipca 1902 roku w Tomsku na Syberii w rodzinie polskich zesłańców. Gimnazjum i Szkołę Dramatyczną skończył w Irkucku. Po wygranej wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku, na mocy porozumienia część jeńców została wymieniona na Polaków. Tak trafił do Wilna, gdzie ukończył wydział Matematyczno-Fizyczny na Uniwersytecie Stefana Batorego.
Po studiach zafascynowany kinem poszedł w zupełnie innym kierunku – zajął się produkcją filmów. Po przeniesieniu się do Warszawy został kierownikiem działu filmowego Polskiej Agencji Telegraficznej, a następnie założył biuro wynajmu filmów, które miało wyłączność na takie kinowe przeboje jak “Paweł i Gaweł”, “Profesor Wilczur” czy “Co mój mąż robi w nocy”.
Po wojnie Seweryn Nowicki był współtwórcą i dyrektorem Wytwórni Filmów Oświatowych i Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi, a także wykładowcą w Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi i Dziekanem Wydziału Organizacji Produkcji Filmowej oraz dyrektorem i reżyserem wspomnianego studia dubbingowego, które odpowiadało za polskie wersje językowe takich produkcji jak „Piękności nocy” Rene Claira czy dramat „12 gniewnych ludzi”.
