Feliks Stamm urodził się 14 grudnia 1901 w Kościanie. Był podoficerem zawodowym Wojska Polskiego. Ukończył Podoficerski Kurs Sportowy w Centralnej Wojskowej Szkole Gimnastyki i Sportów w Poznaniu, po czym został zatrzymany w szkole jako instruktor.
Próbował wielu dyscyplin sportowych. Był instruktorem jazdy konnej, narciarstwa i ju-jitsu. Oraz boksu, który pokochał. Nie był jednak wybitnym pięściarzem. W swojej karierze stoczył 13 walk, z czego jedną zremisował i jedną przegrał. Okazał się jednak wybitnym pedagogiem.
Feliks Stamm uważał, że każdy powinien boksować w zależności od swoich predyspozycji i temperamentu. Twierdził, że ówczesny system szkoleniowy narzuca zbyt sztywne reguły i był pierwszym polskim trenerem, który nie wprowadzał do sal treningowych jakiegoś narzuconego z zewnątrz, szablonowego systemu szkolenia. Uczył zawodników takiego stylu, jaki im indywidualnie odpowiadał. Starał się ich nie zmieniać, a wydobywał, kształtował i uwypuklał w nich to, co mieli najlepszego, odkrywał silne strony każdego pięściarza, umacniał w nim, podbudowywał techniką, szybkością i kondycją. Ten system przynosił doskonałe rezultaty, a jego drużyna była zawsze bardzo mocna i niezwykle wszechstronna. Nie było w niej nigdy dwóch pięściarzy, którzy walczyliby tak samo, według jednego określonego schematu.
Efektem tego indywidualnego podejścia i tytanicznej pracy jego i zawodników było sześć tytułów mistrzów olimpijskich i aż 25 złotych medali w rywalizacji europejskiej .
