Leopold Henryk Staff, polski poeta, tłumacz i eseista, urodził się 14 listopada 1878 we Lwowie, zmarł 31 maja 1957 w Skarżysku-Kamiennej. Jest jednym z najwybitniejszych twórców literatury polskiej XX wieku, kojarzonym głównie jako przedstawiciel współczesnego klasycyzmu oraz prekursor poezji codzienności. Zaliczany do czołowych poetów młodopolskich, stał się duchowym przywódcą skamandrytów. W roku 1950 był nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
Studiował prawo, filozofię i romanistykę na Uniwersytecie we Lwowie w latach 1897–1901. Uhonorowany tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1949 roku, pracował także jako członek i wiceprezes Polskiej Akademii Literatury oraz wydawca dzieł filozoficznych. Pomimo wielkiej sławy, zachowywał tajemnicę swojego życia i spalił niemal całą swoją osobistą korespondencję w późnej starości.
Twórczość Leopolda Staffa przez sześćdziesiąt lat podlegała przemianom, jednak zawsze podkreślał rolę poezji jako ocalenia sumienia i nauki służącej osiąganiu pełni człowieczeństwa. Przez całą swoją karierę był związany z nurtem apollińskim polskiej poezji, głosząc umiar, harmonię, sprawiedliwość i nadzieję odrodzenia. Skupiał się na jednostce ludzkiej jako wartości samą w sobie.
Staff był aktywny w życiu literackim już podczas studiów, uczestnicząc w poetyckich spotkaniach grupy Płanetnicy we Lwowie. Przez wiele lat bliskim przyjacielem był mu ksiądz Antoni Boratyński, który był dla niego inspiracją do pisania.
Podczas I wojny światowej przebywał w Charkowie, a po wojnie zamieszkał w Warszawie, gdzie współredagował miesięcznik Nowy Przegląd Literatury i Sztuki. Był członkiem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich oraz wiceprezesem Polskiej Akademii Literatury.
W okresie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie, a po wojnie zamieszkał w Krakowie, by ostatecznie osiedlić się w Warszawie od roku 1949. Jego twórczość została uznana przez władze niemieckie za szkodliwą i została umieszczona na listach proskrypcyjnych.
Leopold Staff był laureatem wielu nagród literackich, w tym Nagrody Państwowej oraz doktoratów honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego i Jagiellońskiego. Jego życie i twórczość stanowią ważną część dziedzictwa literackiego Polski.
