Janusz Kusociński urodził się 15.01.1907 roku w Warszawie. Był polskim lekkoatletą, złotym medalista olimpijskim z Los Angeles w biegu na 10 000 m, srebrnym medalistą pierwszych mistrzostw Europy na dystansie 5000 m. Wielokrotnym mistrzem oraz rekordzistą Polski w biegach średnich i długich.
Janusz Kusociński został trochę z przypadku, zastępując w biegu sztafetowym w wieku 9 lat kontuzjowanego kolegę. Był wtedy piłkarzem reprezentował dwa warszawskie kluby – „Sarmatę” i „Warszawiankę”. Okazało się, że ma talent do biegania i pozostał już na bieżni.
Po wybuchu II wojny światowej zgłosił się na ochotnika do wojska, był dwukrotnie ranny. Został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po upadku Warszawy raz z znanymi sportowcami założył Gospodę Sportowców „Pod Kogutem” przy ul. Jasnej 6. Gościom lokalu, w którym pracował, dostarczał tajną podziemną prasę. Wśród sportowców zamierzał zorganizować komórkę Związku Walki Zbrojnej.
Był członkiem podziemnej Organizacji Wojskowej „Wilki”, gdzie działał pod pseudonimem Prawdzic. Na skutek denuncjacji przez Niemca, Szymona Wiktorowicza 26 marca 1940 roku został aresztowany przez Gestapo. Uwięziono go początkowo w więzieniu mokotowskim, następnie w siedzibie Gestapo przy al. Szucha 25. W czasie przesłuchań był torturowany w celu wymuszenia zeznań.
Janusz Kusociński został zamordowany przez Niemców a nocy z 20 na 21 czerwca 1940 roku w Palmirach w ramach akcji AB, mającej na celu eksterminację polskiej inteligencji.
