Ludwik Rajchman był wybitnym polskim lekarzem, bakteriologiem oraz działaczem społecznym i międzynarodowym. Urodził się 1 listopada 1881 roku w Warszawie w rodzinie o bogatych tradycjach intelektualnych i społecznych. Jego ojciec, Aleksander Rajchman, był lekarzem i działaczem społecznym, a matka, Melania z Hirszfeldów, pochodziła z zasłużonej rodziny lekarskiej.
Rajchman studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie zdobył doktorat w 1907 roku. Następnie kontynuował swoje badania w Paryżu, Londynie i Berlinie, specjalizując się w bakteriologii. Jego praca naukowa koncentrowała się na chorobach zakaźnych i metodach ich zwalczania, co było szczególnie ważne w tamtym czasie ze względu na liczne epidemie.
Ludwika Rajchmana był współorganizatorem Komisji Epidemiologicznej Ligi Narodów. W 1929 i 1930–1931 przebywał w Chinach jako doradca medyczny Czang Kaj-szeka i Song Ziwena.
Podczas II wojny światowej Rajchman działał na rzecz pomocy humanitarnej. Był zaangażowany w prace Funduszu Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci (UNICEF), którego był jednym z założycieli i pierwszym dyrektorem. Dzięki jego staraniom, UNICEF szybko stał się jedną z najważniejszych organizacji międzynarodowych, pomagając milionom dzieci na całym świecie, zwłaszcza w krajach dotkniętych wojną i ubóstwem.
Ludwik Rajchman był również aktywnym działaczem społecznym w Polsce. Po powrocie do kraju w 1945 roku, zaangażował się w odbudowę polskiego systemu zdrowia publicznego. Był współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Higienicznego oraz inicjatorem licznych kampanii zdrowotnych, które miały na celu poprawę warunków sanitarnych i zwalczanie chorób zakaźnych w Polsce.
Jego wkład w rozwój medycyny i zdrowia publicznego został doceniony na arenie międzynarodowej. Rajchman otrzymał wiele nagród i odznaczeń, w tym Order Odrodzenia Polski oraz tytuły honorowe od licznych uniwersytetów i instytucji naukowych.
Ludwik Rajchman zmarł 13 lipca 1965 roku pozostawiając po sobie ogromny dorobek naukowy i organizacyjny. Jego praca na rzecz zdrowia publicznego i pomocy humanitarnej miała trwały wpływ na życie milionów ludzi na całym świecie. Rajchman jest uważany za jednego z pionierów międzynarodowej współpracy w dziedzinie zdrowia publicznego i jego dziedzictwo nadal inspiruje kolejne pokolenia lekarzy i działaczy społecznych.
