Stanisław Szczepanowski był wybitnym polskim inżynierem, przedsiębiorcą, politykiem oraz publicystą, którego działalność miała ogromny wpływ na rozwój przemysłu naftowego w Galicji oraz na kształtowanie polskiej myśli ekonomicznej i społecznej w XIX wieku. Urodził się 12 grudnia 1846 roku we Lwowie, w rodzinie inteligenckiej, co dało mu solidne podstawy do dalszej kariery.
Szczepanowski studiował inżynierię na Politechnice Wiedeńskiej oraz na Uniwersytecie Technicznym w Karlsruhe, gdzie zdobył wszechstronne wykształcenie techniczne. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w przemyśle naftowym, który w tamtym okresie przeżywał dynamiczny rozwój. Pracował m.in. w Wielkiej Brytanii, gdzie zdobył cenne doświadczenie zawodowe i wiedzę na temat nowoczesnych technologii w przemyśle naftowym.
Największe sukcesy zawodowe Stanisław Szczepanowski osiągnął po powrocie do Galicji, gdzie zaangażował się w rozwój lokalnego przemysłu naftowego. W 1876 roku założył Spółkę Akcyjną dla Przemysłu Naftowego w Drohobyczu, która stała się jednym z największych przedsiębiorstw naftowych w regionie. Dzięki jego innowacyjnym metodom wydobycia i przetwarzania ropy naftowej, Galicja stała się jednym z najważniejszych ośrodków przemysłu naftowego na świecie.
Szczepanowski był także aktywnym politykiem i publicystą. W latach 1880-1890 pełnił funkcję posła do Sejmu Krajowego Galicji oraz do Rady Państwa w Wiedniu, gdzie reprezentował interesy polskiego przemysłu i społeczeństwa. Jego prace publicystyczne, m.in. “Nędza Galicji w cyfrach”, były ważnym głosem w debacie na temat ekonomicznego i społecznego rozwoju Galicji. Szczepanowski krytykował zacofanie gospodarcze regionu oraz postulował konieczność modernizacji i inwestycji w infrastrukturę.
Jego działalność przyczyniła się do rozwoju infrastruktury przemysłowej oraz poprawy warunków życia w Galicji. Był orędownikiem idei solidaryzmu społecznego, wierząc, że rozwój gospodarczy powinien iść w parze z poprawą sytuacji społecznej ludności. Szczepanowski angażował się również w działalność charytatywną i edukacyjną, wspierając liczne inicjatywy na rzecz oświaty i kultury.
Stanisław Szczepanowski zmarł 9 lipca 1900 roku w Nauheim, pozostawiając po sobie trwałe dziedzictwo w postaci rozwiniętego przemysłu naftowego oraz licznych publikacji i inicjatyw społecznych.
