Julian Tuwim (1894–1953) był jednym z najwybitniejszych polskich poetów, satyryków oraz tłumaczy literackich, mających znaczący wpływ na rozwój literatury polskiej w XX wieku. Urodzony w Łodzi w rodzinie żydowskiej, od najmłodszych lat wykazywał talent literacki, co szybko pozwoliło mu zaistnieć w kręgach literackich. Studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, jednakże w pełni oddał się literaturze i poezji.
Tuwim był jednym z głównych przedstawicieli nurtu poetyckiego Skamandra, grupy literackiej, która powstała w 1919 roku i zrzeszała młodych poetów dążących do odnowienia języka literackiego oraz zerwania z tradycją poezji Młodej Polski. Jego twórczość cechowała się dużą witalnością, humorem, a jednocześnie wrażliwością na problemy społeczne. W swojej poezji Tuwim chętnie korzystał z form klasycznych, a jednocześnie eksperymentował z nowymi formami wyrazu, co czyniło go twórcą wyjątkowo wszechstronnym.
Jednym z najbardziej rozpoznawalnych utworów Tuwima jest wiersz „Lokomotywa”, który wszedł do kanonu polskiej literatury dziecięcej. Jego twórczość dla dzieci, pełna humoru, rytmu i zabawy językowej, jest wciąż chętnie czytana i cytowana. Julian Tuwim był także autorem wielu innych wierszy o różnorodnej tematyce – od lekkich, dowcipnych utworów po bardziej poważne, jak „Kwiaty Polskie”, jego wielki poemat epicki. „Kwiaty Polskie” to dzieło, które stanowi świadectwo jego miłości do ojczyzny i refleksji nad tragicznymi losami Polski.
Tuwim nie stronił także od działalności satyrycznej i publicystycznej. Był jednym z współtwórców kabaretu „Qui Pro Quo”, gdzie publikował swoje satyryczne teksty, wytykające wady współczesnej polityki i społeczeństwa. W swoich utworach często krytykował nietolerancję, antysemityzm oraz inne negatywne zjawiska społeczne.
Po wybuchu II wojny światowej Tuwim emigrował z Polski. Przebywał m.in. we Francji, Brazylii oraz Stanach Zjednoczonych, gdzie kontynuował swoją twórczość. Do Polski powrócił dopiero w 1946 roku. Zmarł w 1953 roku w Zakopanem.
Julian Tuwim pozostawił po sobie bogaty dorobek literacki, który do dziś inspiruje kolejne pokolenia czytelników i twórców. Jego poezja, pełna pasji, humoru i wnikliwej obserwacji rzeczywistości, na stałe wpisała się w kanon polskiej literatury.
