Aleksander Czyżewski urodził się 7 lutego 1897 roku w Ciechanowcu na Podlasiu. Był wybitnym naukowcem pracującym w sowieckiej Rosji, który wprowadził interdyscyplinarne podejście do badań nad zależnościami między aktywnością słoneczną, zjawiskami kosmicznymi a życiem na Ziemi. Znany jest jako pionier kosmobiologii i bioklimatologii, dziedzin zajmujących się badaniem wpływu zjawisk kosmicznych na procesy biologiczne i historyczne. Jego teoria sugerowała, że cykle aktywności słonecznej wpływają na zdrowie ludzi, zachowanie zwierząt oraz na globalne wydarzenia historyczne, takie jak rewolucje czy wojny.
Najbardziej rozpoznawalną pracą Czyżewskiego była książka *Fizyczne Czynniki Historycznego Procesu* (1924), w której rozwijał teorie dotyczące powiązań między promieniowaniem kosmicznym a cyklami historycznymi. Czyżewski sugerował, że zmiany w aktywności słonecznej, takie jak plamy słoneczne, mają bezpośredni wpływ na ludzkość – zarówno pod względem psychologicznym, jak i społecznym. Teorie te wzbudziły kontrowersje, szczególnie w środowiskach naukowych, ponieważ łączyły fizykę z socjologią, co było niezwykle nowatorskie jak na ówczesne czasy.
Poza działalnością naukową Czyżewski interesował się także sztuką. Był artystą oraz teoretykiem sztuki, co dodatkowo wzbogacało jego interdyscyplinarne podejście do badań. Jego prace wywarły wpływ na rozwój bioklimatologii, zwłaszcza w kontekście badań nad aerojonizacją, czyli wpływem jonów atmosferycznych na organizmy żywe.
Aleksander Czyżewski był również badaczem wpływu kosmicznych czynników na zdrowie ludzi, co przyczyniło się do rozwoju nowoczesnych dziedzin naukowych, takich jak biofizyka kosmiczna. Jego teorie miały daleko idący wpływ, zarówno w Związku Radzieckim, jak i za granicą. Pomimo kontrowersji wokół jego pracy, dziś jest uznawany za pioniera badań nad wpływem kosmosu na życie na Ziemi i prekursora kosmobiologii.
