“W czasie pewnego wykładu dla studentów Korzybski wyjął zawinięte w biały papier pudełko ciastek. Wyjaśnił, że musi coś zjeść, po czym zaproponował studentom pierwszego rzędu, by także się poczęstowali. Wszyscy jedli ze smakiem, gdy Korzybski szybkim ruchem zerwał biały papier z pudełka, ujawniając oryginalne opakowanie – duże zdjęcie głowy psa z napisem „Ciastka dla psów”. Studenci zareagowali z przerażeniem, dwoje nawet wybiegło wymiotować do toalety. Korzybski skomentował to następująco: „Drodzy Państwo, właśnie zademonstrowałem, że ludzie nie tylko jedzą pokarmy, ale także słowa, i że smak tych pierwszych często zdominowany jest smakiem drugich”. Ten żart posłużył zilustrowaniu powstawania problemów międzyludzkich, których początek bierze się z niezrozumienia, czy też łączenia w jedno, różnych, czasem przeciwstawnych sformułowań językowych, ostatecznie zawodzących w próbie opisywania rzeczywistości.”
Alfred Władysław Augustyn Korzybski herbu Abdank urodził się 3 lipca 1879 roku w Warszawie. Pochodził z polskiej arystokratycznej rodziny, która posiadała niedaleko od Warszawy majątek Korzybie. Było to wzorowo prowadzone gospodarstwo, uznawane jako modelowe również poza granicami kraju. Jego ojciec wprowadzał tam nowatorskie rozwiązania w zakresie melioracji i mechanizacji, przez co regularnie odwiedzali go przedstawiciele Departamentu Rolnictwa USA w celu zdobywania nowych doświadczeń. Z rodziny pochodziło wielu naukowców, więc rodzice kładli ogromny nacisk na wykształcenie dzieci. Alfred będąc jeszcze dzieckiem władał biegle czterema językami – polskim, rosyjskim, francuskim i niemieckim.
Korzybski rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Chemicznej Politechniki Warszawskiej, a także na Uniwersytecie w Rzymie. Odbierany jako dusza towarzystwa, przez niektórych nazywany był “Przeklętym Polakiem” z powodu licznych romansów z arystokratkami, które to często kończyły się pojedynkami szermierczymi.
Po wybuchu I wojny światowej zgłosił się na ochotnika do Drugiej Armii Rosyjskiej, gdzie służył jako frontowy oficer wywiadu. Trzykrotnie ranny, w 1915 roku został wysłany do Kanady i Stanów Zjednoczonych jako ekspert artyleryjski z ramienia armii rosyjskiej. W Kanadzie Alfred Władysław Augustyn Korzybski zaczął uczyć się angielskiego, który został jego ulubionym językiem i w którym najczęściej publikował. Nadzorował dostawy amunicji dla Rosji droga morska, a kiedy w 1917 roku rząd i armii upadła, pozostał w Stanach Zjednoczonych.
Tam zajął się pracą naukową tworząc nową koncepcję filozoficzno-socjologiczną dotyczącą języka – semantykę ogólną. Twierdził, że wiedza ludzka i jej przekazywanie ograniczone są przez strukturę systemu nerwowego człowieka i strukturę języka. Interesował go wpływ języka na świadomość, a celem – ulepszenie stosunków międzyludzkich przez ulepszenie języka jakim się posługujemy, po to, aby wyeliminować błędy, które zniekształcają komunikację czy generują konflikty między rozmówcami.
