Antoni Zachariasz Xiężopolski urodził się 6 września 1861 r. w majątku Wieliszew niedaleko Warszawy. Był to polski inżynier, zasłużony dla polskiego kolejnictwa konstruktor parowozów, profesor Politechniki Warszawskiej, który wywarł znaczny wpływ na budowę polskiego taboru kolejowego oraz na wyższe szkolnictwo kolejowe.
Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej, jego dziadek Antoni był generalnym komisarzem dóbr Józefa hr. Krasińskiego w Zegrzu. Po nauce w progimnazjum realnym, gdzie wykazał uzdolnienia w kierunku przedmiotów ścisłych, podjął naukę w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. W trakcie studiów zainteresował się kolejnictwem, a szczególnie parowozami.
Antoni Zachariasz Xiężopolski skonstruował produkowane na masową skalę trzy nowe typy parowozów dla kolei transsyberyjskiej, był również prekursorem wprowadzania na rosyjskich kolejach państwowych powietrznych hamulców zespolonych.
W odrodzonej Polsce podjął pracę w zakresie poprawy stanu służby trakcji PKP. Związał się z Politechnika Warszawską, gdzie zorganizował katedrę Budowy Lokomotyw, ktora stała się prężną placówką naukową kształcącą inżynierów kolejowych w dziedzinie projektowania i eksploatacji taboru kolejowego. Xiężopolski stworzył własną szkołę w zakresie swojej specjalizacji i wykształcił ok. 100 specjalistów z dziedziny budowy i eksploatacji pojazdów szynowych. Ustalał założenia dla nowych projektów taboru kolejowego, takich jak np. dla międzywojennych parowozów OKz32, Ty37, Pt31 oraz parowozu pośpiesznego Pm36, który został wyróżniony na Wystawie Światowej w Paryżu w 1937 i stał się ikoną polskiego przemysłu międzywojennego. Profesor Xiężopolski był też pionierem budowy wagonów spalinowych.
Antoni Zachariasz Xiężopolski do końca swoich dni był czynny zawodowo, zmarł w wieku prawie 90 lat.
