Bruno Abdank-Abakanowicz herbu Abdank urodził się 6 października 1852 w Wiłkomierzu. Był polskim matematykiem, elektrotechnikiem i wynalazcą.
W 1880 roku opatentował integraf – przyrząd służący do obliczania wartości liczebnej całek metodą graficzną. Był twórcą parabolografu – urządzenia do wykreślania paraboli oraz spirografu pozwalającego kreślić spirale oraz skomplikowane krzywe matematyczne jak hipotrochoida czy epicykloida. Wynalazł dzwonek elektryczny przeznaczony do zastosowania na liniach kolejowych oraz własnego sytemu lampę łukową. Był autorem kilku prac matematycznych z zakresu statystyki, integrografów oraz licznych prac popularnonaukowe. Jego osiągnięcia skłoniły rząd francuski do zatrudnienia go w charakterze eksperta w dziedzinie elektryfikacji – był głównym inżynierem odpowiedzialnym za elektryfikację kilku miast, w tym Lyonu .
Bruno Abdank-Abakanowicz pochodził ze szlacheckiej rodziny o tatarskim rodowodzie. Przyjaźnił się z Henrykiem Sienkiewiczem, któremu dopomagał w trakcie pracy nad “Krzyżakami” i “Rodziną Połanieckich”. On też był prawdopodobnie pierwowzorem Tatara o imieniu Selim z sienkiewiczowskiej noweli “Hania”.
Bruno Abdank-Abakanowicz był również znany jako hojny mecenas polskich malarzy i kolekcjoner ich dzieł. Wspierał finansowo Gierymskiego, był fundatorem stypendiów dla młodzieży polskiej, a w jego podparyskiej willi często gościli Aleksander Gierymski, Leon Wyczółkowski czy syn Adama Mickiewicza, wielki ambasador polskiej kultury – Władysław.
