Czesław Centkiewicz (1904–1996) był inżynierem, badaczem polarnym i pisarzem, szczególnie zasłużonym w popularyzacji tematyki polarnej. Studiował w Grenoble we Francji. W latach 30. XX wieku brał udział w polskich wyprawach na Spitsbergen, gdzie zdobywał wiedzę o klimacie arktycznym. Doświadczenia z wypraw wpłynęły na jego późniejszą twórczość literacką.
Wraz z żoną, Aliną Centkiewicz, napisał wiele książek podróżniczych, szczególnie cenionych przez młodszych czytelników. Najbardziej znane to :„Anaruk, chłopiec z Grenlandii” oraz „Odarpi, syn Egigwy”, które ukazują codzienne wyzwania w Arktyce. Prace te w przystępny sposób przybliżały egzotyczne kultury polarne i codzienne zmagania ludzi w ekstremalnych warunkach.
W czasie okupacji niemieckiej pracował w Państwowym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych. Po upadku powstania warszawskiego został wywieziony do obozu koncentracyjnego Neuengamme k. Hamburga, a następnie przewieziony na roboty przymusowe do Berlina.
Po wojnie Centkiewicz razem z żoną kontynuował wyprawy polarne, które zainspirowały serię wspólnie pisanych opowieści dla dzieci i młodzieży. Jego książki edukowały, a zarazem wzbudzały zainteresowanie tematyką polarną, przekazując wiedzę o dalekich zakątkach świata.
Twórczość Czesława Centkiewicza wywarła trwały wpływ na polską literaturę dziecięcą i młodzieżową, zachęcając kolejne pokolenia do poznawania świata polarnego i jego unikalnych kultur.
