Ferdynand Antoni Ossendowski urodził się 27 maja 1878 roku w Lucynie. Był polskim pisarzem, dziennikarzem, podróżnikiem, antykomunista, nauczycielem akademickim, działaczem społecznym, politycznym i naukowym, szpiegiem i awanturnikiem szukającym przygód.
Pochodził ze szlacheckiej rodziny o tatarskich korzeniach. Znał biegle siedem języków obcych, w tym chiński i mongolski. Ferdynand Antoni Ossendowski w młodości brał udział w wyprawach naukowych na Kaukaz, Dniestr, Jenisej i w okolice jeziora Bajkał. Dotarł również do Chin, Japonii, na Sumatrę i do Indii. Po wybuchu wojny rosyjsko-japońskiej prowadził badania geologiczne w Mandżurii w poszukiwaniu surowców niezbędnych dla armii rosyjskiej. W czasie rewolucji 1905 roku rządził Mandżurią jako przewodniczący Rewolucyjnego Komitetu Naczelnego. Po jej upadku został skazany na półtora roku twierdzy.
Do 1917 roku żył pełnią życia, pisał książki, współpracował z wieloma rosyjskimi gazetami, był korespondentem i redaktorem w polskojęzycznym “Dzienniku Petersburskim”. Po wybuchu rewolucji bolszewickiej stanął po stronie białych i został doradcą admirała Kołczaka. Był zawzięcie poszukiwany przez Czeka. Uciekając przed oprawcami, pieszo przemierzył całą Rosję i Mongolię. W jej stolicy Urdze został doradcą „Krwawego Barona” Ungerna, walczącego przy pomocy zorganizowanej przez siebie Azjatyckiej Dywizji Konnej z bolszewikami. Istnieje teza, jakoby Ossendowski stał się depozytariuszem wiedzy o ogromnym skarbie, ukrytym przez „Krwawego Barona” Ungerna gdzieś w mongolskich stepach, a który miałby posłużyć do sfinansowania kolejnej wojny z komunistami.
Po powrocie na Zachód opisał swoje przeżycia w książce “Zwierzęta, ludzie, bogowie”. W międzywojniu podróżował po świecie i wydał 77 książek, które przetłumaczono na 20 języków.
Ossendowski zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach pod koniec II wojny światowej. Po zajęciu Polski przez Rosjan enkawudziści rozkopali grób pisarza. Nigdy nie dowiemy się, czy sowiecka bezpieka chciała się upewnić, że osobisty wróg Lenina na pewno nie żyje, czy też jej funkcjonariusze poszukiwali wskazówek dotyczących legendarnego złotego skarbu Ungerna.
Jego książki osiągnęły nakład 80 mln egzemplarzy i przez pewien czas był jednym z pięciu najbardziej poczytnych pisarzy na świecie.
