Florian Marciniak, urodzony 4 maja 1915 roku w Gorzycach, był aktywnym członkiem harcerstwa. Po maturze rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim, jednocześnie pracując w banku. Jego zaangażowanie w harcerstwo zaowocowało uzyskaniem stopnia harcmistrza w wieku 23 lat.
W czasie II wojny światowej, po wybuchu konfliktu, Marciniak organizował działalność harcerską w Warszawie. Został naczelnikiem Szarych Szeregów, mając duży wpływ na ich program wychowawczy. Brał udział m.in. w przygotowaniach do akcji odbicia Jana Bytnara „Rudego”.
Jego działalność nie pozostała niezauważona przez Gestapo, które aresztowało go 6 maja 1943 roku. Pomimo przesłuchań nie wydał współpracowników. Podczas próby uwolnienia, Gestapo przewoziło go po Warszawie, co miało na celu zdemaskowanie innych członków ruchu oporu.
Marciniak był więziony w Forcie VII w Poznaniu, a następnie trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego Groß-Rosen, gdzie został zamordowany, prawdopodobnie 20 lutego 1944 roku.
