Fritz Haber był niemieckim chemikiem, który zapisał się w historii zarówno jako wybitny naukowiec, jak i postać kontrowersyjna z powodu swojego wkładu w przemysł chemiczny oraz działania wojenne. Urodził się 9 grudnia 1868 roku we Wrocławiu , a jego działalność naukowa wywarła ogromny wpływ na rozwój chemii, zwłaszcza w zakresie syntezy amoniaku oraz chemii gazów bojowych.
Jednym z największych osiągnięć Habera była metoda syntezy amoniaku z azotu atmosferycznego, opracowana w 1909 roku. Proces ten, znany dziś jako proces Habera-Boscha, stał się kluczowy dla produkcji nawozów sztucznych. Dzięki niemu można było pozyskiwać amoniak na skalę przemysłową, co miało fundamentalne znaczenie dla rolnictwa. Zwiększenie plonów umożliwiło wyżywienie rosnącej populacji, co przyczyniło się do rozwoju gospodarki i społeczeństw. Za to odkrycie Fritz Haber otrzymał w 1918 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii.
Jednak działalność Habera nie ograniczała się wyłącznie do nauki. W czasie I wojny światowej był aktywnie zaangażowany w badania nad wykorzystaniem broni chemicznej. Jako dyrektor Instytutu Cesarza Wilhelma w Berlinie nadzorował prace nad produkcją i stosowaniem gazów bojowych. W 1915 roku odegrał kluczową rolę w pierwszym użyciu gazu chlorowego podczas bitwy pod Ypres, co otworzyło nowy, brutalny rozdział w historii wojny. Haber uważał, że dzięki broni chemicznej można szybciej zakończyć konflikt, oszczędzając w ten sposób ludzkie życie. Jednak to podejście było krytykowane przez wielu, a jego wkład w rozwój gazów bojowych przyczynił się do napiętnowania go w historii.
Życie osobiste Habera również było pełne dramatycznych momentów. Jego żona, Clara Immerwahr, również chemiczka, sprzeciwiała się wojskowym eksperymentom męża z gazami bojowymi. W 1915 roku, zaledwie kilka dni po pierwszym ataku gazowym pod Ypres, Clara popełniła samobójstwo, co było osobistą tragedią dla Habera. Rok po wojnie na wieść o tym, ze wszyscy krewni Haberów zostali zagazowani w Oświęcimiu samobójstwo popełnił jego syn. Używany w komorach gazowych cyklon B był substancją wynalezioną właśnie przez Habera.
Po wojnie, z powodu swojego żydowskiego pochodzenia, Haber stał się celem prześladowań ze strony nazistów, mimo wcześniejszych zasług dla Niemiec. Ostatecznie musiał emigrować i zmarł w 1934 roku w Bazylei.
