George Orwell, właściwie Eric Arthur Blair, urodził się 25 czerwca 1903 roku w Motihari w ówczesnych Indiach Brytyjskich. Jego ojciec, Richard Wellesley Blair, pracował w administracji kolonialnej, a matka, Ida Mabel Limouzin, wywodziła się z francusko-birmańskiej rodziny kupieckiej. Wczesne dzieciństwo przyszłego autora „Roku 1984” upłynęło między Indiami a Anglią, co już na tym etapie wpłynęło na jego spojrzenie na kwestie imperializmu i nierówności społecznych, które później tak wyraźnie widać w jego twórczości.
W 1904 roku Ida Blair przeniosła dzieci do Anglii. Eric uczęszczał do prywatnych szkół w Henley-on-Thames, a następnie otrzymał stypendium do renomowanego Eton College. Tam zetknął się z elitarnością brytyjskiego szkolnictwa, co umocniło jego krytyczny stosunek do klasowości. Choć nie wyróżniał się wynikami w nauce ścisłej, od najmłodszych lat przejawiał talent pisarski; publikował w szkolnych gazetkach i czytał szeroko literaturę europejską.
Po ukończeniu Eton w 1922 roku Blair zaciągnął się do Królewskiej Policji Imperialnej w Birmie (obecna Mjanma). Pięć lat pracy kolonialnego oficera przekonały go o brutalności brytyjskiego imperium. Rozczarowany, zrezygnował ze służby i wrócił do Anglii, aby poświęcić się pisarstwu. Doświadczenie to opisał później w esejach „Shooting an Elephant” i „A Hanging”, gdzie krytykował moralną pustkę imperializmu.
W 1927 roku Eric Blair przyjął pseudonim George Orwell – „George” od patrona Anglii, „Orwell” od rzeki Orwell w Suffolk, którą szczególnie lubił. Pierwsza książka, „Na dnie w Paryżu i Londynie” (1933), opisywała jego doświadczenia z życia w skrajnej biedzie. Dziennikarska obserwacja rzeczywistości łączyła się z empatią dla najuboższych, co stało się znakiem rozpoznawczym autora.
W grudniu 1936 roku Orwell wyjechał do Hiszpanii, by walczyć po stronie republikanów przeciwko frankistom. Wstąpił do POUM, oddziału o zabarwieniu socjalistycznym. Ranny w gardło, wrócił do Anglii z głębokim przekonaniem o niebezpieczeństwie totalitaryzmu – niezależnie od barw ideologicznych. Zapisem tych przeżyć jest reportaż „W hołdzie Katalonii” (1938), kluczowy dla zrozumienia jego poglądów.
Po doświadczeniach wojennych Orwell skupił się na literaturze ostrzegawczej. „Folwark zwierzęcy” (1945) to alegoryczna satyra na rewolucję rosyjską i wypaczenia komunizmu. Książka odniosła światowy sukces dzięki uniwersalnemu przesłaniu o mechanizmach władzy.
Kulminacją twórczości była powieść „Rok 1984” (1949) – dystopiczna wizja państwa totalitarnego, w którym kontrola informacji, manipulacja językiem i nieustanny nadzór prowadzą do zniewolenia jednostki. Terminy „Wielki Brat”, „myślozbrodnia” czy „nowomowa” weszły na stałe do kultury masowej, czyniąc z Orwella jednego z najczęściej przywoływanych autorów XX wieku.
W 1936 roku Orwell ożenił się z Eileen O’Shaughnessy. Para adoptowała syna Richarda w 1944 roku. Po śmierci Eileen (1945) pisarz związał się z redaktorką literacką Sonią Brownell, którą poślubił w październiku 1949 roku. Od lat zmagał się z gruźlicą, co przyspieszyło jego śmierć 21 stycznia 1950 roku w Londynie w wieku 46 lat.
