Igor Strawiński (1882–1971) to jeden z najbardziej znaczących i wpływowych kompozytorów XX wieku. Urodził się w Oranienbaumie (obecnie Łomonosow) w Rosji, ale większość swojego życia spędził poza ojczyzną, tworząc głównie we Francji i Stanach Zjednoczonych. Strawiński zasłynął jako artysta, który zrewolucjonizował muzykę klasyczną, odważnie przekraczając granice tradycyjnych form i konwencji muzycznych. Pochodził z rodziny o polskich korzeniach – jego ojciec pochodził z polskiej kresowej szlachty Strawińskich herbu Sulima, zaś przodek kompozytora – Stanisław Strawiński był jednym z oficerów konfederacji barskiej, który zaplanował i przeprowadził w 1771 roku porwanie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Jego droga artystyczna zaczęła nabierać rozpędu dzięki współpracy z legendarnym impresario Siergiejem Diagilewem i jego zespołem Baletów Rosyjskich. Strawiński skomponował dla nich trzy balety: “Ognisty ptak” (1910), “Pietruszka” (1911) oraz słynne “Święto wiosny” (1913). Szczególnie premiera “Święta wiosny” wywołała ogromne kontrowersje. Nietypowa rytmika, agresywne harmonie i nowatorska orkiestracja w połączeniu z odważną choreografią wywołały skandal, który jednak ugruntował pozycję Strawińskiego jako pioniera modernizmu w muzyce.
Strawiński nieustannie eksperymentował, przechodząc przez różne style i okresy twórcze. Po burzliwym okresie neoromantycznym zwrócił się ku neoklasycyzmowi, co zaowocowało dziełami takimi jak “Pulcinella” (1920) i opera “Król Edyp” (1927). W latach 50. XX wieku zaczął interesować się technikami serialnymi, wcześniej eksplorowanymi przez twórców takich jak Arnold Schönberg. Strawiński wprowadził je do swojej muzyki, tworząc dzieła o wyjątkowej złożoności i intelektualnej głębi, jak “Canticum Sacrum” (1955).
Igor Strawiński był także znakomitym dyrygentem i pianistą, co pozwalało mu aktywnie propagować swoje utwory na całym świecie. Był artystą, który zyskał uznanie zarówno krytyków, jak i szerokiej publiczności. W 1940 roku osiedlił się w Stanach Zjednoczonych, gdzie uzyskał obywatelstwo i kontynuował karierę.
Jego twórczość miała ogromny wpływ na rozwój muzyki współczesnej, inspirując pokolenia kompozytorów. Strawiński zmarł w 1971 roku w Nowym Jorku, a pochowany został w Wenecji, na cmentarzu wyspy San Michele. Jego spuścizna pozostaje jednym z filarów współczesnej kultury muzycznej, a takie utwory jak “Święto wiosny” wciąż fascynują i inspirują zarówno muzyków, jak i melomanów na całym świecie.
