Janusz Groszkowski – polski naukowiec zajmujący się elektroniką i radiotechniką, kandydat do nagrody Nobla, inżynier zaliczany do pionierów w dziedzinie układów radiotechnicznych.
Był znakomitym elektronikiem i radiotechnikiem, ale również humanistą, fizykiem i chemikiem. Podczas II wojny Światowej opracował dla łączności Armii Krajowej stabilizowane kwarcem nadajniki i przyczynił się do rozszyfrowania budowy oraz elektrycznego układu sterowania niemieckich rakiet V2, co pozwoliło aliantom zakłócać ich lot.
Jest zaliczany do pionierów w dziedzinie układów radiotechnicznych. Skonstruował pierwszy na świecie magnetron metalowy z katodą tlenkową, który stanowił podstawę współczesnych radarów. Napisał kilka prac z dziedziny wytwarzania i stabilizacji drgań elektrycznych oraz technologii wysokiej próżni oraz lamp elektronowych. Jest twórcą metody analizy drgań elektrycznych nieliniowych (znanych jako metoda harmonicznych Groszkowskiego). Opracował oryginalną interpretację zmian indukcyjności w zależności od temperatury
Wydał drukiem około 300 prac naukowych, a jego wzory i obliczenia były wykorzystywane w wielu późniejszych pracach innych uczonych o światowej sławie.
Janusz Groszkowski był odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militari oraz kandydatem do Nagrody Nobla
