Janusz Korczak urodził się 22 lipca 1878 lub 1879 w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej.
Ukończył studia lekarskie na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu w Warszawie i pracował jako pediatra. Wychowany w polskiej kulturze w duchu pozytywistycznych haseł pracy społecznej założył i prowadził w latach 1912-1942 Dom Sierot w Warszawie.
Janusz Korczak był prekursorem i przedstawicielem ruchu na rzecz praw dzieci, teoretykiem i praktykiem wychowania, twórcą oryginalnego systemu pracy z dziećmi, opartego na partnerstwie. Jest uznawany za jednego z pionierów nurtu pedagogicznego nazywanego „edukacją moralną”.
W czasie okupacji mimo możliwości wyjścia z getta nie chciał pozostawić podopiecznych i razem z dziećmi został wywieziony do obozu zagłady w Treblince , gdzie został przez Niemców zamordowany wraz z 200 dziećmi i pozostałym opiekunami sierocińca.
