Jarosław Iwaszkiewicz, znany również pod pseudonimem Eleuter, urodził się 8 lub 20 lutego 1894 roku w Kalniku, a zmarł 2 marca 1980 roku w Warszawie. Był wybitnym polskim prozaikiem, poetą, eseistą, tłumaczem i librecistą.
Po ukończeniu nauki w Warszawie i Jelizawetgradzie (dziś Kropywnycki), studiował prawo na Uniwersytecie Kijowskim oraz kompozycję w konserwatorium w Kijowie, ale nie ukończył tych studiów.
Jarosław Iwaszkiewicz w czasie wojny z bolszewikami wstąpił do złożonego głównie z ochotników 221 Pułku Piechoty. W czasie okupacji działał w strukturach Polski podziemnej i angażował się między innymi w ratowanie ludności żydowskiej. Po upadku powstania warszawskiego, jego willa w Stawisku była schronieniem dla wielu Polaków i Żydów zagrożonych aresztowaniem. W szczytowym momencie w majątku ukrywało się ponad 40 osób.
Jarosław Iwaszkiewicz był współzałożycielem grupy poetyckiej Skamander i redaktorem naczelnym miesięcznika „Twórczość” od 1955 do 1980 roku. W latach 1959–1980 pełnił funkcję prezesa Związku Literatów Polskich. Jego działalność obejmowała także dyplomację; pracował w polskich poselstwach w Kopenhadze i Brukseli.
W 1947 roku wydawał „Nowiny Literackie”, a w latach 1952–1980 był posłem na Sejm PRL. Jarosław Iwaszkiewicz zmarł 2 marca 1980 roku w Warszawie i został pochowany z pełnymi honorami na cmentarzu w Brwinowie.
