Karol Lucjan Jan Jaroszyński (ur. 13 grudnia 1878 w Kijowie, zm. 8 września 1929 w Warszawie) był wybitnym polskim przedsiębiorcą, finansistą i filantropem, uznawanym za najbogatszego Polaka w historii. Pochodził z zamożnej rodziny szlacheckiej herbu własnego; jego ojciec, Józef Klemens Jaroszyński, był właścicielem rozległych dóbr na Podolu oraz licznych cukrowni.
Edukację rozpoczął w Kijowie, uczęszczając do Szkoły Męskiej Towarzystwa Popierania Szkoły Średniej oraz Pierwszego Gimnazjum Klasycznego. Następnie ukończył wydział handlowy Szkoły Realnej w Moskwie w 1899 roku. Po powrocie do rodzinnych majątków zarządzał dobrami w Antopolu, Krzyżopolu i Wapniarce.
W 1909 roku zasłynął wygraną w kasynie w Monte Carlo, gdzie zdobył równowartość 1 miliona rubli, co odpowiadało 774 kilogramom złota. Do 1916 roku jego majątek szacowano na 1,276 miliarda rubli, co czyniło go jednym z najbogatszych ludzi w Imperium Rosyjskim. Był właścicielem lub współwłaścicielem 53 cukrowni i rafinerii cukru, m.in. w Gniewaniu, Czarnominie i Tomaszpolu. Posiadał również udziały w 12 bankach, takich jak Rosyjski Bank Handlowo-Przemysłowy i Rosyjski Bank Handlu Zagranicznego w Petersburgu. Jego imperium obejmowało także kopalnie, stalownie, towarzystwa kolejowe, przedsiębiorstwa naftowe oraz wydawnictwa prasowe, w tym “Nowoje Wriemia” i “Birżewyje Wiedomosti”.
Jaroszyński prowadził aktywną działalność filantropijną. W 1917 roku nabył za 1 milion rubli dom senatora Połowcowa w Petersburgu, przeznaczając go na bursę dla polskich studentów. Był jednym z głównych fundatorów Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, na którego rzecz przekazał znaczne sumy pieniędzy.
Po rewolucji październikowej w 1917 roku Jaroszyński zaangażował się w tzw. “intrygę bankową”, mającą na celu finansowe wsparcie sił antybolszewickich przez aliantów. W obliczu zagrożenia aresztowaniem przez bolszewików ukrywał się, a następnie wyjechał do Kijowa, Odessy, a ostatecznie do Paryża. W 1920 roku osiedlił się w Warszawie, gdzie pełnił funkcję doradcy finansowego Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego oraz dyrektora Banku Rosyjsko-Polskiego.
Mimo wcześniejszych sukcesów finansowych, w późniejszych latach jego sytuacja materialna uległa pogorszeniu. Zmarł w Warszawie na dur brzuszny i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.
Karol Jaroszyński pozostaje postacią niezwykle barwną, której działalność miała znaczący wpływ na gospodarkę i życie społeczne w Polsce i Rosji na przełomie XIX i XX wieku.
