Kazimierz Funk, urodzony 23 lutego 1884 roku w Warszawie, to postać o niezwykłym znaczeniu w historii nauki, szczególnie w dziedzinie biochemii i zdrowego żywienia. Jego wkład w badania nad witaminami i substancjami odżywczymi pozostaje niezapomniany.
Funk zaczął swoją karierę naukową w Polsce, a następnie wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuował swoje badania. Jego najważniejszym osiągnięciem było wprowadzenie terminu “witamina” w 1912 roku. Chociaż sama nazwa sugeruje, że witaminy to substancje organiczne niezbędne dla życia, to wówczas była to rewolucyjna koncepcja.
Jednak najbardziej doniosłym dziełem Kazimierza Funka było odkrycie witaminy B1, znanej jako tiamina. W 1912 roku Funk zauważył, że substancje zawarte w skorupie ryżu pomagają zwalczyć chorobę beri-beri, co doprowadziło go do identyfikacji tiaminy jako kluczowego składnika. Jego prace miały ogromne znaczenie w zrozumieniu, jak niedobory witamin wpływają na zdrowie i jak można zapobiegać chorobom poprzez odpowiednią dietę.
Ponadto, Kazimierz Funk wniósł istotny wkład w rozwój badań nad enzymami, a jego prace nad kwasem nikotynowym (późniejsza witamina PP) także przyczyniły się do zrozumienia roli witamin w metabolizmie.
Jego naukowe osiągnięcia zdobyły mu uznanie i szacunek w świecie nauki. Funk był członkiem wielu prestiżowych towarzystw naukowych, a jego publikacje wpłynęły na kształtowanie dziedziny biochemii. Poza pracą naukową, angażował się również w działalność społeczną i charytatywną, pokazując wszechstronność swojego oddania dla dobra społeczeństwa.
Kazimierz Funk zmarł 19 listopada 1967 roku w Nowym Jorku, ale jego dziedzictwo w świecie nauki, zwłaszcza w dziedzinie żywienia i biochemii, trwa nadal. Jego badania otworzyły drogę do dalszych odkryć, kształtując współczesne podejście do zdrowego żywienia i prewencji chorób.
