Kazimierz Stanisław Gzowski herbu Junosza urodził się 5 marca 1813 roku w Petersburgu i wywodził się z polskiej szlachty kresowej z okolic Grodna. Po ukończeniu słynnego Liceum Krzemienieckiego wstąpił do Korpusu Inżynierów wojsk rosyjskich, z którego na wieść o powstaniu listopadowym zdezerterował i przyłączył się do armii polskiej służąc jako saper w stopniu podporucznika.
Po upadku powstania władze austriackie przymusowo deportowały go do Stanów Zjednoczonych.
Utrzymywał się tam z lekcji tańca, muzyki, szermierki i nauki języków, których znał aż pięć. Równolegle kształcił się, kończąc studia prawnicze. Pracował nawet jakiś czas jako adwokat, lecz wkrótce całkowicie zmienił zainteresowania. Był to czas rozbudowy kolei i Gzowski powołując się na doświadczenie inżynieryjne, które jako saper zdobył w armii , został zatrudniony jako inżynier nadzoru wytyczając i budując linię kolejową biegnącą z Nowego Jorku do rejonu Wielkich Jezior.
Będąc w Kanadzie przypadkiem spotkał ówczesnego gubernatora Kanady, który zaproponował mu posadę rządowego inżyniera w służbie kanadyjskiej. Propozycja została przyjęta.
Kazimierz Gzowski był pionierem kolei w Kanadzie, zbudował setki kilometrów linii kolejowych. W 1857 roku postawił pierwszą w tym kraju hutę produkującą szyny kolejowe, zatrudniającą ok. 300 pracowników i produkującą 20 tysięcy ton szyn rocznie. Był to wówczas największy w Kanadzie zakład produkcyjny. Był gorącym orędownikiem jak najpełniejszego wykorzystania surowców naturalnych Kanady – kierował nawet ekspedycją poszukującą rud miedzi, niklu i żelaza.
Do najważniejszych zrealizowanych projektów Gzowskiego można zaliczyć szosę z Toronto do Lake Simcoe, kolej żelazną do Atlantyku, połączenie kolejowe z Montrealu do granicy ze Stanami Zjednoczonymi.
Budował również mosty. W latach 40 XIX wieku zbudował most przez rzekę Otonabee w Peterboro i rzekę Czerwoną na szosie z Toronto do pełniącej wówczas funkcję kanadyjskiej stolicy Kingston. W latach 1870–1873 według projektu kanadyjskiego inżyniera E.P. Hannaforda wzniósł na rzece Niagara most o długości 1100 metrów o nazwie International Bridge, który połączył Kanadę ze Stanami Zjednoczonymi. Nazwano go wówczas “Pogromcą Niagary”.
Gzowski był także twórcą parku narodowego na obszarze po kanadyjskiej stronie wodospadu Niagara, organizował pierwsze kanadyjskie wyścigi konne oraz założył pierwszy w Kanadzie klub myśliwski i pierwszy klub strzelecki. Zbiory ornitologiczne jakie zgromadził wzbogaciły kolekcję muzeum biologicznego w Toronto. Był jednym z założycieli Kanadyjskiego Stowarzyszenia Inżynierów Lądowych, pułkownikiem kanadyjskiej milicji, i jako szef centralnego Wydziału ochotników w Toronto zaangażował się w tworzenie nowo powstającej armii kanadyjskiej.
