Krzysztof Kamil Baczyński (1921–1944) był jednym z najwybitniejszych polskich poetów okresu II wojny światowej, a także żołnierzem Armii Krajowej, którego życie i twórczość stały się symbolem tragicznego losu pokolenia Kolumbów. Urodził się 22 stycznia 1921 roku w Warszawie jako syn Stanisława Baczyńskiego, znanego krytyka literackiego i żołnierza Legionów Polskich, oraz Stefanii z domu Zieleńczyk, nauczycielki pochodzenia żydowskiego. Od najmłodszych lat wykazywał talent literacki i plastyczny, jednak jego życie naznaczone było problemami zdrowotnymi, takimi jak astma i słabe serce.
Edukację rozpoczął w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie związał się z ruchem harcerskim. W 1939 roku ukończył liceum, a jego plany dotyczące dalszej nauki na Akademii Sztuk Pięknych przerwał wybuch II wojny światowej. Podczas okupacji niemieckiej kontynuował działalność literacką, publikując w konspiracyjnych czasopismach, takich jak “Płomienie” i “Droga”. Równocześnie studiował polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim oraz działał w strukturach Armii Krajowej, uczestnicząc w akcjach sabotażowych i dywersyjnych.
W życiu osobistym ważnym wydarzeniem było zawarcie małżeństwa z Barbarą Drapczyńską 3 czerwca 1942 roku. Ich miłość stała się inspiracją dla wielu wierszy Baczyńskiego, w których łączył motywy miłosne z wojenną rzeczywistością. Jego twórczość charakteryzowała się głębokim liryzmem, refleksją nad losem pokolenia skazanego na walkę oraz przeczuciem nadchodzącej śmierci. Wiersze takie jak “Elegia o… [chłopcu polskim]” czy “Z głową na karabinie” oddają dramatyzm tamtych czasów i są świadectwem niezwykłej wrażliwości autora.
Baczyński aktywnie uczestniczył w Powstaniu Warszawskim jako żołnierz batalionu “Parasol”. Zginął 4 sierpnia 1944 roku, trafiony przez niemieckiego snajpera w Pałacu Blanka. Jego śmierć była ogromną stratą dla polskiej literatury, a on sam stał się symbolem młodego pokolenia poetów, którzy oddali życie za ojczyznę. Po wojnie jego twórczość zyskała szerokie uznanie, a wiersze były wielokrotnie publikowane i interpretowane przez artystów różnych pokoleń. W 1965 roku Ewa Demarczyk zaśpiewała “Wiersze wojenne” do muzyki Zygmunta Koniecznego, przyczyniając się do popularyzacji poezji Baczyńskiego. W 2013 roku powstał film “Baczyński” w reżyserii Kordiana Piwowarskiego, ukazujący życie i twórczość poety.
Krzysztof Kamil Baczyński pozostaje jednym z najważniejszych polskich poetów XX wieku, a jego dzieła są nie tylko świadectwem tragicznych losów wojennych, ale także uniwersalnym przesłaniem o miłości, poświęceniu i walce o wolność.
