Ludwik Rydygier urodził się 21 sierpnia 1850 roku w Dusocinie pod Grudziądzem. Jego pierwotne nazwisko brzmiało Riediger. Aby podkreślić swą polskość studiując na uniwersytecie w Greifswaldzie zmienił je na polsko brzmiące Rydygier.
Był jednym z najwybitniejszych najbardziej nowatorskich ówczesnych światowych chirurgów, prekursorem nowoczesnej chirurgii, a jego techniki operacyjne już za jego życia trafiały do podręczników. Wiele wprowadzonych przez niego procedur chirurgicznych stosowanych jest do dzisiaj w ortopedii, kardiochirurgi, urologi czy chirurgii plastycznej.
Ludwik Rydygier jako pierwszy na świecie wykonał resekcję żołądka z powodu owrzodzenia. Jest drugim w historii chirurgiem, który podjął się zabiegu wycięcia odźwiernika u pacjenta z nowotworem żołądka. To właśnie on jako pierwszy usunął gruczolaka prostaty, a w 1884 roku wprowadził nową metodę chirurgicznego leczenia choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy za pomocą zespolenia żołądkowo-jelitowego. Zajmował się również procesem leczenia ran, w czasie I Wojny Światowej kierował szpitalem Wojskowym w Brnie, a później – w stopniu Generała Brygady kierował służbą medyczną Armii Pomorze. W swojej pracy zawsze sięgał po najnowsze zdobycze nauki – już w 4 lata po odkryciu promieni X zastosował aparat Roentgena do rozpoznania kamicy moczowej, w 1890 roku sprowadził partie tuberkuliny w celach terapeutycznych, a 1911 roku zaczął przeprowadzać pierwsze eksperymenty z radem.
