Michalina Isaakowa – polska podróżniczka, pisarka i entomolog–amator.
Jej mąż był wybitnym entomologiem amatorem. Zaraził ją swoją pasją i kiedy w 1923 roku zmarł, postanowiła kontynuować rozpoczęte przez niego badania.
W wieku 46 lat Michalina Isaakowa wyjechała z Zawiercia kierując się do Ameryki Południowej, a konkretnie stanu Parana w Brazylii. Zamierzała przywieźć do Polski najciekawsze i najtrudniej dostępne okazy owadów.
Nie zrażały ją trudne i niebezpieczne warunki oraz przeciwności. Była odważna i wytrwała, nauczyła się rozmawiać po portugalsku, jeździć konno, wiosłować czy strzelać z karabinu. Rezultatem jej trwającej od 1926 do 1928 roku wyprawy była kolekcja 15 tysięcy okazów. Po powrocie do Zawiercia organizowała wystawy swoich zbiorów, popularyzując wiedzę o owadach. Swoje przygody opisała w książce “Polka w puszczach Parany”, będącej nie tylko świetną dokumentacją przyrodniczą nieistniejącej już w znacznej części dżungli parańskiej, ale również opisem życia Polaków w Brazylii. Była to pierwsza polska książka podróżnicza napisana przez kobietę.
W 1937 roku Michalina Isaakowa wyruszyła do Ameryki Południowej po raz drugi, niestety tym razem ostatni. Zginęła w Peru, natomiast źródła nie są zgodne co do przyczyny śmierci – jedne podają febrę, inne utonięcie podczas przeprawy czółnem przez rzekę Ukajali.
