Mikołaj Rymski-Korsakow, urodzony 18 marca 1844 roku w Tichwinie, był jednym z najwybitniejszych rosyjskich kompozytorów XIX wieku. Pochodził z rusyfikowanej polskiej szlachty pieczętujacej sie herbem Korsak. Znany przede wszystkim jako mistrz orkiestracji, Rymski-Korsakow wniósł znaczący wkład w rozwój muzyki klasycznej, inspirując kolejne pokolenia kompozytorów zarówno w Rosji, jak i na całym świecie. Jego bogaty dorobek muzyczny oraz działalność pedagogiczna umocniły jego pozycję w historii muzyki.
Rymski-Korsakow należał do grupy kompozytorów określanej mianem „Potężnej Gromadki” (ros. Mogucza Kuczka), której członkowie dążyli do stworzenia narodowego stylu rosyjskiej muzyki, oddzielonego od wpływów zachodnioeuropejskich. Wraz z Modestem Musorgskim, Aleksandrem Borodinem, Cezarem Cui i Milijem Bałakiriewem, Rymski-Korsakow eksperymentował z melodiami ludowymi oraz wprowadzał do swoich kompozycji elementy nawiązujące do rosyjskiego folkloru, historii i tradycji.
Jednym z najbardziej znanych dzieł Rymskiego-Korsakowa jest suita symfoniczna „Szeherezada” (1888), inspirowana „Baśniami tysiąca i jednej nocy”. Utwór ten jest przykładem jego geniuszu w zakresie orkiestracji – mistrzowskiego operowania barwą dźwięku i harmonią. W utworze „Lot trzmiela” z opery „Opowieść o carze Sałtanie” (1900) Rymski-Korsakow zaprezentował umiejętność tworzenia niezwykle dynamicznych i barwnych utworów, co przyniosło mu międzynarodowe uznanie. Jego opery, w tym „Sadko”, „Śnieżka”, „Złoty kogucik” czy „Pskowianka”, wyróżniały się bogactwem melodii i głęboką więzią z kulturą rosyjską.
Oprócz działalności kompozytorskiej, Mikołaj Rymski-Korsakow poświęcił się również pracy pedagogicznej. Jako profesor w Konserwatorium Petersburskim przez ponad trzydzieści lat kształcił kolejne pokolenia muzyków, w tym takich twórców jak Igor Strawiński, Siergiej Prokofiew i Aleksandr Głazunow. Jego podręcznik do orkiestracji, opublikowany pośmiertnie, do dziś jest uważany za fundamentalny tekst w zakresie technik orkiestracyjnych.
Twórczość Rymskiego-Korsakowa charakteryzuje się bogactwem instrumentacji, melodyjnością i silnym wpływem rosyjskiej kultury ludowej. Jego dążenie do wyrażenia rosyjskiego ducha poprzez muzykę sprawiło, że stał się symbolem rosyjskiego romantyzmu w muzyce. Zmarł 21 czerwca 1908 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które do dziś fascynuje słuchaczy na całym świecie. Dzięki swoim wybitnym kompozycjom i wpływowi na rozwój muzyki, Mikołaj Rymski-Korsakow na stałe wpisał się do kanonu największych kompozytorów w historii.
