Paweł Edmund Strzelecki (1797–1873) był wybitnym polskim podróżnikiem, geologiem i geografem, który zasłynął ze swoich odkryć na kontynencie australijskim. Jego działalność miała ogromne znaczenie dla nauki i kartografii XIX wieku, a jego nazwisko na zawsze zapisało się w historii eksploracji.
Strzelecki urodził się w Głuszynie (obecnie dzielnica Poznania) w 1797 roku. Po utracie rodzinnego majątku wyruszył w świat, aby realizować swoją pasję do podróży i nauki. Już od młodych lat interesował się geologią, geografią oraz botaniką. Jego wykształcenie było w dużej mierze samodzielne, jednak dzięki licznym podróżom i badaniom zdobył ogromną wiedzę praktyczną.
Największe zasługi Strzelecki zdobył podczas eksploracji Australii. W latach 1839–1843 prowadził szeroko zakrojone badania geologiczne i geograficzne na tym kontynencie. W 1840 roku dokonał jednego ze swoich najważniejszych odkryć – zdobył i nazwał najwyższy szczyt Australii, **Górę Kościuszki**, oddając w ten sposób hołd Tadeuszowi Kościuszce. Jego prace badawcze obejmowały także analizę zasobów naturalnych, flory oraz fauny kontynentu. Odkrył również liczne złoża minerałów, w tym złota i węgla.
Po powrocie do Europy Strzelecki opublikował przełomowe dzieło **„Physical Description of New South Wales and Van Diemen’s Land”** (1845), które było jednym z najważniejszych opracowań geologicznych dotyczących Australii. Jego badania przyczyniły się do lepszego zrozumienia geologii i klimatu tego regionu, co miało istotne znaczenie dla przyszłych osadników.
W późniejszych latach Strzelecki angażował się także w działalność humanitarną. W czasie Wielkiego Głodu w Irlandii (1845–1849) aktywnie pomagał miejscowej ludności, organizując pomoc żywnościową i logistyczną.
Paweł Edmund Strzelecki zmarł w 1873 roku w Londynie. Jego nazwisko do dziś pojawia się na mapach Australii – od gór Strzeleckiego po pustynię Strzeleckiego. Jego wkład w naukę i eksplorację doceniany jest zarówno w Polsce, jak i na świecie.
