Stanisław Jakub Skarżyński urodził się 1 maja 1899 roku w Warcie. Po ukończeniu studiów farmaceutycznych ojciec Skarżyńskiego pracował w miejscowej aptece. Skarżyński wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, a po wybuchu I wojny światowej został komendantem miasta. Od listopada 1918 roku służył ochotniczo w wojsku, dochodząc do stopnia podporucznika. W czasie walk odniósł rany, które uniemożliwiły mu dalszą służbę polową.
Jednak Skarżyński nie rezygnował z kariery wojskowej i rozpoczął szkolenie lotnicze. Po uzyskaniu uprawnień pilota został skierowany do 1 Pułku Lotniczego w Warszawie. Został również odznaczony za zasługi wojenne. W 1931 roku podjął próbę lotu dookoła Afryki, a w 1933 roku dokonał rekordowego przelotu nad Atlantykiem. Za ten wyczyn otrzymał wiele odznaczeń, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych.
W czasie II wojny światowej Skarżyński pełnił wiele funkcji w Polskich Siłach Powietrznych na emigracji. Zginął tragicznie podczas lotu bojowego nad Morzem Północnym, ratując życie swojej załodze. Jego ciało zostało odnalezione na brzegu holenderskiej wyspy i pochowane na miejscu znalezienia. Jego wkład w rozwój polskiego lotnictwa i heroiczne czyny zostały docenione na całym świecie.
