Tadeusz Przypkowski urodził się 12 lipca 1905 roku w Jędrzejowie. Studiował historię sztuki i historię na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskując stopień doktora historii sztuki. W latach 30-tych XX wieku był doradcą prezydenta Stefana Stażyńskiego w sprawach kultury i sztuki, w tym ochrony zabytków. W czasie wojny pracując jako laborant rentgenologiczny w jędrzejowskim szpitalu współpracował z AK archwizując ich materiały i podrabiając dokumenty.
Był człowiekiem niezwykle twórczym, o wszechstronnych zainteresowaniach, władającym swobodnie kilkoma językami. Dał się poznać jako bibliofil, grafik, fotografik, miłośnik i twórca ekslibrysu, kolekcjoner starych zegarów i starodruków, założyciel kapituły gastronomicznej Orderu Pomiana do której należeli czołowi polscy, francuscy i włoscy przedstawiciele gastronomii, ale przede wszystkim jako jeden z najwybitniejszych na świecie znawców gnomoniki.
Swój pierwszy zegar słoneczny sporządził w 1924 roku. Część zegarów wykonał osobiście, a część obliczał i projektował. Jego dziełem są zegary słoneczne m.in w obserwatorium w Greenwich, Kościele Mariackim, Zamku Królewskim, ratuszu w Sandomierzu, przed Pałacem Kultury i Nauki czy na ścianach teatru Komedia.
