Witold Jarkowski, herbu Korczak urodził się 4 kwietnia 1875 w Smoleńsku. Był pierwszym obywatelem Cesarstwa Rosyjskiego i pierwszym Polakiem, dyplomowanym inżynierem awiacji, jednym z ojców naukowej „petersburskiej szkoły lotniczej” oraz przemysłu lotniczego w Rosji i Polsce, wynalazcą i działaczem społecznym. Jego rodzice – Jan Jarkowski i Helena z domu Szendzikowska, wychowywali dzieci w polskim duchu narodowym, z poszanowaniem religii i tradycji. Uzyskując w szkole średniej doskonałe wyniki dostał sie i ukończył elitarny Instytut Technologiczny w Sankt Petersburgu. Organizował i kierował pracą kilku zakładów produkcyjnych z różnych branż. Był także wynalazca, ale również działaczem podziemnej PPS, za co był aresztowany i musial opuścic Krolestwo Polskie. Pracując w Niemczech jako inzynier w uznanej brytyjskiej firmie, pod wpływem pokazów braci Wright zainteresował sie lotnictwem.
W 1908 roku podjął samodzielne studia lotnicze w zakresie teorii lotu, które kilka tak później zaowocowały szeregiem poważnych prac w zakresie teorii śmigła i śmigłowca w tym opracowaniem metody obliczenia optymalnego kąta ustawienia łopat śmigłowca. Jesienią 1910 roku w Paryżu rozpoczął studia na otwartej rok wcześniej Wyższej Szkole Lotnictwa. Za swoją pracę dyplomowa Jarkowski otrzymał odznaczenie i pierwszą lokatę wśród 35 absolwentów rocznika 1910/1911, był też pierwszym absolwentem- obcokrajowcem, który zdobył dyplom tej uczelni.
Witold Jarkowski projektował samoloty jedno i wielopłatowe jak również wielosilnikowe samoloty bombowe. Był współtwórcą przyrządu pokładowego- żyroskopowego ortoskopu tzw. sztucznego horyzontu, ukazującego położenie samolotu w trzech osiach pionowej, poziomej, poprzecznej. Umożliwiał on lot bez widoczności ziemi i był pierwszym przyrządem tego typu na świecie.
W nocy 7 sierpnia 1918 roku do mieszkania Witolda Jarkowskiego na mocy rozporządzenia tzw. trójki Trybunału Rewolucyjnego Rejonu Piotrogrodzkiego wtargnęli uzbrojeni członkowie Komitetu Zakładowego Rosyjsko-Bałtyckich Zakładów Lotniczych. Jankowski został na oczach rodziny pobity, a następnie przewieziony do twierdzy Pietropawłowskiej i oddany w ręce funkcjonariuszy Wszechrosyjskiej Komisji Nadzwyczajnej do Walki z Kontrrewolucją, Spekulacją i Nadużyciami Władzy. Kilka tygodni został przez bolszewików rozstrzelany.
Sprzeciwił się bowiem rozporządzeniu o likwidacji „Awiabałtu” – Rosyjsko- Bałtyckiego Zakładu Lotniczego Towarzystwa Akcyjnego, którego był dyrektorem naczelnym i w którym pracowały takie sławy jak Igor Sikorski czy późniejszy as lotnictwa myśliwskiego Nikolaj Polikarpow. Jankowski był tym, który opierając się na podstawach nowoczesnych metod organizacji i zarządzania produkcją zreorganizował i zracjonalizował to przedsiębiorstwo wdrażając najnowocześniejsze zasady produkcji.
O śmierci Jarkowskiego, jednej z ofiar czerwonego terroru pisał w “Przedwiośniu” Stefan Żeromski, wkładając w usta Szymona Gajowca, mówiącego do Cezarego Baryki te oto słowa: “Ty przecie znasz Moskwę /…/. Jeden ci tak! wymienię; wzięty na zakładnika – dobre prawo! Witold Jarkowski, genialny wynalazca, świetny teoretyk awiatyki, profesor, najcudniejsza dusza człowiecza, ozdoba rodu ludzkiego, jako dziesiąty w szeregu, stawiony pod ścianą bez żadnej winy, podle kulami zabity”.
