Wojciech Alojzy Świętosławski urodził się 21 czerwca 1881 roku w Kiryjówce na Wołyniu .
Był polskim fizykochemikiem, profesorem Uniwersytetu Warszawskiego i Politechniki Warszawskiej, senatorem RP, ministrem wyznań religijnych i oświecenia publicznego, laureatem medalu imienia Mendelejewa, Złotego Medalu Lavoisiera i Medalu Hanus, doktorem honoris causa 8 uczelni krajowych.
Wojciech Alojzy Świętosławski zajmował się przede wszystkim kalorymetrią– badaniu technik pomiaru ciepła powstającego w wyniku reakcji chemicznych i różnych procesów fizycznych. Pracował nad metodyką pomiaru prężności par i temperatur wrzenia. Skonstruował ebuliometr i ebuliometr różnicowy. Przyrządy te znalazły zastosowanie do oznaczania czystości substancji ciekłych i zapoczątkowały nowe dziedziny nauki: azeotropię i poliazeotropię. Wynalazł kriometr – przyrząd służący do bardzo dokładnego określenia temperatury topnienia i krzepnięcia roztworów oraz określania stopnia czystości substancji. Urządzenie to znacznie obniżyło koszt badań – z około pięćdziesięciu tysięcy dolarów do dziesięciu.
Wojciech Alojzy Świętosławski był nominowany do Nagrody Nobla w 1936, 1950, 1957, 1958, 1960 i w 1962 roku. Jego praca magisterska była tak przełomowa, że przyjęto ją jako doktorat. Jego dorobek naukowy to ponad 500 publikacji naukowych, 11 monografii i wiele patentów.
