Zofia Nałkowska, urodzona 10 listopada 1884 roku, była wybitną polską pisarką, publicystką i aktywistką społeczną, znana ze swojego wpływu na polską literaturę oraz zaangażowania w sprawy społeczne i polityczne.
Jednym z najważniejszych osiągnięć Zofii Nałkowskiej jest jej wkład w literaturę polską, zwłaszcza w okresie międzywojennym. Jej twórczość skupiała się głównie na analizie społeczeństwa i ludzkiej psychiki. “Granica” to jedno z jej najważniejszych dzieł, w którym Nałkowska bada granice moralności i etyki w kontekście burzliwych czasów międzywojnia. Kolejnym znaczącym dziełem jest “Medaliony”, zbiór opowiadań, które stanowią portret społeczeństwa tamtego okresu.
Ponadto, Nałkowska była aktywna nie tylko jako pisarka, ale również jako publicystka i działaczka społeczna. Angażowała się w różne inicjatywy na rzecz równości społecznej i praw kobiet. Była jedną z pierwszych kobiet w Polsce pełniących funkcję posłanki na Sejm w latach 1928-1935, co samo w sobie było znaczącym osiągnięciem w tamtych czasach.
Po II wojnie światowej Zofia Nałkowska była jednym z sędziów w Międzynarodowym Trybunale Wojskowym w Norymberdze, gdzie zajmowała się osądzeniem zbrodniarzy wojennych. Jej zaangażowanie w procesy sądowe były świadectwem jej przekonania o konieczności sprawiedliwości i odpowiedzialności za zbrodnie wojenne.
Zofia Nałkowska zmarła 17 grudnia 1954 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo silnej i niezależnej kobiety, która nie tylko wzbogaciła polską literaturę, ale również aktywnie uczestniczyła w formowaniu politycznego i społecznego krajobrazu Polski w okresie międzywojennym i powojennym. Jej wkład w rozwój polskiej kultury oraz walkę o prawa i godność człowieka czyni ją postacią niezapomnianą w historii Polski.
